تأثیر شاخص توده بدنی بر سرطان پستان
به گزارش اسمارت کاور پژوهشگران استرالیایی در بررسی جدید خود، به ارزیابی تأثیر شاخص توده بدنی بر میزان نجات از سرطان پستان پرداختند.
به گزارش اسمارت کاور به نقل از ایسنا و به نقل از مدیکال اکسپرس، پژوهشگران "دانشگاه فلیندرز"(Flinders University) استرالیا، ارتباط جدیدی میان شاخص توده بدنی و میزان نجات یافتن از سرطان پستان یافته اند.
پژوهشگران، داده های در ارتباط با پنج هزار بیمار مبتلا به "سرطان پستان اولیه"(EBC) و ۳۴۹۶ بیمار مبتلا به "سرطان پستان پیشرفته"(ABC) را ارزیابی کردند تا ارتباط میان شاخص توده بدنی و میزان بقا را در هر دو مرحله تعیین کنند.
به قول پژوهشگران، نتایج این بررسی، نوعی "پارادوکس چاقی"(Obesity Paradox) را نشان می دهند که بر میزان بقای ۱۹ هزار و ۸۰۷ زن و ۱۶۷ مرد مبتلا به سرطان پستان که در سال ۲۰۲۰ در استرالیا شناسایی شده اند، تأثیر خواهد گذاشت.
پارادوکس چاقی، یک فرضیه پزشکی است که نشان داده است شاید چاقی، نقش محافظتی ایفا کند و با بقای بیشتر در گروه های خاصی از افراد همراه باشد.
"ناتانش مودی"(Natansh Modi)، از پژوهشگران این پروژه اظهار داشت: درک علل بیولوژیکی چاقی، میزان بقا را در سرطان پستان اولیه و پیشرفته به صورت متفاوتی تحت تأثیر قرار می دهد و کلید توسعه درمان های موثرتر خواهد بود.
وی ادامه داد: شاخص توده بدنی بالاتر، با افزایش ریسک مبتلا شدن به خیلی از انواع سرطان همچون سرطان پستان مرتبط می باشد که در نتیجه افزایش سطح هورمون های جنسی در گردش خون همچون استروژن، استرون و تستوسترون، لپتین سرم و التهاب مزمن رخ می دهد.
دکتر "اشلی هاپکینز"(Ashley Hopkins)، از پژوهشگران این پروژه اظهار داشت: این پژوهش، داده های در ارتباط با داروهای با کیفیت را به کار می گیرد تا ارتباط شاخص توده بدنی بالاتر را با بقای بدتر در سرطان پستان اولیه و بهبود بقا در بیماری پیشرفته نشان دهد.
وی ادامه داد: این اولین شواهد جهانی در مورد پارادوکس چاقی در سرطان پستان است و به درک فوری پایه بیولوژیکی تاثیرات چاقی هنگام تشخیص و درمان سرطان پستان نیاز دارد.
مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب