با كمك محقق ایرانی انجام شد؛
ساخت جاده با ماسك های بازیافتی
خراسان رضوی دانشمندان دانشگاه RMIT استرالیا به صورت مداوم در حال عرضه روش هایی برای کاربرد مواد زائد بازیافت شده در مواد سازنده جاده ها با عملکرد بالا ازجمله ته سیگار، لاستیک های دور ریخته شده و آوار ساختمان ها هستند. آخرین تلاش آنان از اهمیت خاصی برخوردار می باشد چونکه جهان با دومین سال شیوع کرونا مواجه می باشد، این محققان با استفاده از تکه های ماسک های صورت در مواد ساخت جاده استفاده کردند که به قول آنان بعضی از مزایای مهندسی منحصربه فردی را عرضه می دهد.
به نقل از نیوز، روزانه حدود ۶.۸ میلیارد ماسک صورت یک بار مصرف در سرتاسر جهان مورداستفاده قرار می گیرد که مقادیر زیادی زباله تولید می کند. دانشمندان تلاش کردند تا با استفاده از بعضی از این زباله ها در سنگدانه بتون بازیافتی (RCA) که از آوار ساختمان ایجاد می شود مورد استفاده قرار گیرد. این مواد معمولا بعنوان بخشی از زیر طبقه، پایه، زیر پایه و آسفالتی است که لایه های یک جاده را می سازند.
گروه تحقیق دستورالعمل های مختلفی برای تهیه این نوع بتن را آزمایش کردند که از غلظت های مختلف تکه های ماسک های جراحی (قسمت لایه های پلاستیکی غیر بافته شده) تشکیل شده بود. نتایج بررسی مشخص کرد که مخلوط ایده آل یک درصد تکه های ماسک صورت به همراه ۹۹ درصد RCA است که تحت آزمایش مطابق با استانداردهای مهندسی عمران جهت استفاده بعنوان سه لایه پایه یک جاده کاربردی خواهد بود. علاوه بر این، گروه دریافت که افزودن مواد ماسک، شکل پذیری و انعطاف پذیری ترکیب RCA را بهبود می بخشد.
دکتر محمد صابریان، محقق ارشد این تحقیق اظهار نمود: «این مطالعه اولیه امکان بازیافت ماسک های صورت یک بار مصرف را در جاده ها موردبررسی قرارداد و ما بسیار هیجان زده شدیم که متوجه شدیم این ماده نه فقط موثر است، بلکه دارای مزایای واقعی مهندسی هم هست. ما امیدواریم که این تحقیق زمینه را برای تحقیقات بیشتر فراهم آورد تا از راه روش های کنترل خطرات بهداشتی و ایمنی در مقیاس گسترده کار و بررسی نماییم که آیا انواع تجهیزات محافظت شخصی (PPE) برای بازیافت مناسب هستند یا خیر.»
دانشمندان می گویند: اگر از مواد جدید آنان برای ساخت جاده دوبانده به طول یک کیلومتر (۰.۶ مایل) استفاده گردد حدود ۳ میلیون ماسک استفاده می شود و از ۹۳ تن زباله برای رفتن به محل دفن جلوگیری می شود. واضح است که تدارکات جمع آوری این ماسک ها و تبدیل آنها به مواد جاده ای، چالش دیگری است، اما گروه امیدوار است که مطالعه آن بتواند به آنان در ایجاد تغییر در نحوه مشاهده نتایج زیست محیطی همه گیری کمک نماید.
پروفسور جی لی سرپرست این تحقیق می گوید: «ما می دانیم که حتی اگر این ماسک ها به درستی دفع شوند به محل دفن زباله می روند یا سوزانده می شوند. همه گیری کووید-۱۹ نه تنها یک بحران جهانی بهداشتی و اقتصادی بوجود آورده است بلکه تاثیرات قابل ملاحظه ای بر محیط زیست داشته است. اگر بتوانیم برای حل مشکل گسترده زباله، اقتصاد مدور شکل دهیم، می توانیم راهکارهای هوشمند و پایدار موردنیاز خویش را توسعه دهیم.»
نتایج این تحقیق در مجله Science of the Total Environment منتشرشده است.
منبع: اسمارت كاور
مطلب را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب