مشاهده یک لایه سنگی سیال در گوشته جامد زمین
به گزارش اسمارت کاور، دانشمندان می گویند، زمین لرزه ها لایه سنگی سیال عجیبی را در گوشته جامد زمین هویدا کرده اند که به اعتقاد آنها این لایه امکان دارد در کل سیاره گسترده باشد.
به گزارش اسمارت کاور به نقل از ایسنا و به نقل از آی ای، برپایه مطالعه ای که در تاریخ ۲۲ فوریه توسط دانشمندی از دانشگاه شیکاگو در مجله «نیچر»(Nature) انتشار یافت، احیانا یک لایه سنگی سیال غیرمنتظره در پایین ترین قسمت گوشته بالایی زمین وجود دارد.
این کشف با تحلیل و بررسی حرکت طولانی مدتی که سنسورهای GPS بعد از یک زلزله قوی در جزایر اقیانوس آرام در نزدیکی فیجی شناسایی نمودند، انجام شده است. این پژوهش به صورت قابل توجهی امکان دارد به توسعه یک تکنیک کاملاً جدید برای تعیین سیال بودن گوشته زمین منجر شود.
اکنون چه چیز بیشتری از گوشته زمین می دانیم؟
ثابت شده است که اندازه گیری دقیق ویسکوزیته یا ضخامت لایه گوشته که لایه زیر پوسته زمین است، یک چالش برای دانشمندان است.
سانگیانگ پارک ژئوفیزیکدان دانشگاه شیکاگو و نویسنده اصلی این مطالعه نشان داده است که امکان دارد یک روش منحصر به فرد برای اندازه گیری خواص گوشته زمین وجود داشته باشد که مطالعه پیشامدهای بعد از زلزله های شدید می باشد.
پارک و گروهش یکی از این زمین لرزه ها را که در سال ۲۰۱۸ در سواحل فیجی رخ داد، به صورت دقیق مورد بررسی قرار دادند. شدت این زمین لرزه ۸.۲ ریشتر بود. با این وجود، از آنجاییکه در ۳۵۰ مایلی زیر سطح زمین رخ داده است، صدمه قابل توجهی وارد نکرده و کسی را قربانی نکرده است.
هنگامی که دانشمندان داده های سنسورهای GPS را در چندین جزیره مجاور به دقت تحلیل و بررسی کردند، دریافتند که زمین حتی بعد از وقوع زمین لرزه هم به حرکت خود ادامه می دهد و حتی تا سالها بعد، هنوز به آرامی با سرعت تقریبا یک سانتی متر در هر سال حرکت می کند.
پارک در یک بیانیه مطبوعاتی توضیح داد: می توانید آنرا مانند یک شیشه پر از عسل در نظر بگیرید که بعد از فرو بردن یک قاشق در آن به آرامی به شکل اولیه سطح خود باز می گردد. حال در این مورد، این کار به جای چند دقیقه، سال ها طول می کشد.
در حالیکه این پدیده قبلاً برای زمین لرزه های کم عمق مورد توجه قرار گرفته بود، دانشمندان بر این باور بودند که این اثر برای زلزله های عمیق بسیار ناچیز است. بنابراین، مشاهدات پارک نخستین موردی است که تغییر شکل بعد از زمین لرزه های عمیق را تشخیص می دهد.
مهمتر این که پارک و همکارانش از این مشاهدات برای تعیین ویسکوزیته گوشته زمین استفاده کردند.
آنها با بررسی چگونگی تغییر شکل زمین در طول زمان، شواهدی از لایه ای به ضخامت حدود ۵۰ مایل در پایین لایه بالایی گوشته کشف کردند که چسبناک تر از بقیه گوشته است. آنها معتقدند که این لایه امکان دارد کل سیاره را بپوشاند.
این لایه با ویسکوزیته پایین می تواند برخی مشاهدات دیگر توسط زلزله شناسان را توضیح دهد. بعنوان مثال، قبلاً گفته شده بود که صفحات سنگی راکدی در زمین وجود دارند که خیلی حرکت نمی کنند و در همان عمق در پایین گوشته بالایی قرار دارند.
پارک می گوید: بازتولید این خصوصیت ها با مدل سازی ها سخت بوده است، اما لایه ضعیف موجود در این مطالعه انجام این کار را آسان تر می کند.
منبع: smartcover.ir
مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب