کشفی که می تواند نظریه تشکیل ستارگان را متحول کند
اسمارت کاور: به قول پژوهشگران، این احتمال وجود دارد که ستارگان سریع تر از آن چه که تصور می کردیم، تشکیل شوند. این کشف می تواند نظریه تشکیل ستارگان را متحول کند.
به گزارش اسمارت کاور به نقل از ایسنا و به نقل از دیلی میل، اخترشناسان با بهره گیری از "تلسکوپ کروی با دیافراگم پانصد متری" یا "فست" Five-hundred-metre Aperture Spherical Telescope) (FAST)) در جنوب غربی چین به کاوش ابر مولکولی "لیندز ۱۵۴۴" (Lynds ۱۵۴۴) پرداختند. رصد این ابر که در فاصله ی ۴۵۰ سال نوری در صورت فلکی گاو قرار دارد توسط ستاره شناسان آکادمی علوم چین در بیجینگ انجام گرفت. آنها می گویند این ابر مولکولی در آستانه متولد کردن یک ستاره است.
نظریات پیشین در مورد تشکیل ستارگان بیان می کند که میلیونها سال طول می کشد تا گاز و غبار درون یک ابر مولکولی جمع شده و منطقه ای متراکم برای ایجاد جرقه همجوشی هسته ای به وجود آورد. میدان های مغناطیسی قوی نیز از سرعت این پروسه می کاهند.
با این وجود در این مطالعه جدید آنها دریافتند که میدان مغناطیسی در متراکم ترین بخش ابر مولکولی، جایی که انتظار می رود ستاره ها در آن شکل بگیرند، ۱۳ بار ضعیف تر از آن چیزی است که پیش بینی شده بود.
این بدان معناست که میدان مغناطیسی در ناحیه متراکم به اندازه کافی قوی نیست که از پروسه همجوشی هسته ای پیشگیری کند و بدین سبب ستارگان می توانند زودتر از آن چه انتظار می رود، متولد شوند.
قبل از این ستاره شناسان از رصدخانه "آرسیبو" در پورتوریکو جهت بررسی متراکم ترین بخش های ابر مولکولی استفاده می کردند. این رصدخانه هم اکنون از کار افتاده است.
رصدخانه های دیگر برای اندازه گیری نواحی کم تراکم تر ابر استفاده شده اند و در این مطالعه بر روی منطقه ای بین این دو بخش تمرکز شده است.
آنها با بهره گیری از بزرگ ترین رصدخانه ی رادیویی جهان توانستند میدان مغناطیسی این ابر را مورد کاوش قرار دهند و نتایج را با مدلهای کامپیوتری مقایسه کنند. پژوهشگران تفاوت بزرگی میان قدرت میدان مغناطیسی در مناطق متراکم در مقایسه با آن چه باتوجه به مدلهای کامپیوتری انتظار می رفت، مشاهده نمودند.
نویسندگان نوشتند: کشف میدان مغناطیسی کم شده در مرکز هسته پیش ستاره ای L۱۵۴۴ می تواند درک ما از نحوه شکل گیری ستارگان را متحول کند.
هسته پیش ستاره ای یک ابر مولکولی متراکم است که شکل گیری ستاره در آن اتفاق می افتد و تصور می شود کاهش قدرت میدان مغناطیسی برای شروع تشکیل ستاره ضروری باشد.
تعدادی از نظریه ها نشان می دهند که این تغییرات مغناطیسی زمانی اتفاق می افتد که هسته بسیار متراکم است و موجب فروپاشی هسته ها و تشکیل ستاره ها می شود.
با این وجود کاوش قدرت میدان میان ستاره ای منظومه پیش ستاره ای اولیه کار چالش برانگیزی بوده است.
"تائو چانگ چینگ" (Tao-Chung Ching)، محقق ارشد این مقاله و همکارانش یک میدان مغناطیسی در گاز اتمی سرد خارج از مرکز L۱۵۴۴ یافتند. و شاهد کاهش ۱۳ برابری میدان مغناطیسی بودند. در حقیقت آنها پیش بینی می کنند که ممکنست ستاره ی کوچک جنینی ۱۰ برابر زودتر از تصور درحال شکل گیری باشد.
میدان مغناطیسی در این ابرهای تشکیل دهنده ی ستاره می تواند ۱۰۰ هزار بار ضعیف تر از میدان مغناطیسی اطراف زمین باشد و بنا بر این مطالعه آنها دشوار است.
در مطالعات قبلی میدان های مغناطیسی در لایه های کم تراکم گاز خارج از هسته بررسی شده بود. در این مکان ها نیروی مغناطیسی بر نیروی گرانشی غالب است. آنها سپس میدان های مغناطیسی قوی تر درون هسته ابر را بررسی کردند و دریافتند در این مناطق گرانش غالب است.
مطالعه جدید خلاء میان این دو را پر کرده است و به بررسی مناطق میانی بین لایه کم تراکم و متراکم پرداخته است. آنها دریافتند که میدان مغناطیسی ۱۳ برابر نسبت به لبه ها ضعیف تر است. تائو چانگ چینگ می گوید: این بدان معناست که ابر گازی می تواند با سرعت بیش از ۱۰ برابر نسبت به آن چه تصور می شد تبدیل به یک ستاره شود.
گام بعدی مطالعه سایر ابرهای مولکولی با رصدخانه "فست" است تا مشخص شود آیا می توان این یافته ها را به سایر ابرها تعمیم داد یا خیر.
این یافته ها در مجله ی نیچر انتشار یافته است.
منبع: اسمارت كاور
مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب