افزایش 30 درصدی خطر سکته مغزی یا قلبی بر اثر استرس کاری و مالی
اسمارت کاور: یک مطالعه بین المللی جدید که به سرپرستی پژوهشگران سوئدی انجام شده است، هشدار می دهد که استرس کاری و نگرانی های مالی می تواند خطر سکته مغزی یا حمله قلبی را تا 30 درصد افزایش دهد.
به گزارش اسمارت کاور به نقل از ایسنا و به نقل از دیلی میل، یک مطالعه جدید اخطار می دهد که تحمل استرس کاری و نگرانی های اقتصادی می تواند خطر مبتلا شدن به سکته مغزی یا حمله قلبی را تا ۳۰ درصد افزایش دهد.
محققان در سوئد از یک نمونه بین المللی بیشتر از ۱۰۰ هزار نفری، خطر مبتلا شدن به بیماری های قلبی عروقی را با سطوح بالای استرس مرتبط دانسته اند.
متخصصان نمی توانند به صورت قطعی پیوندی را که یافته اند توضیح دهند و بطور قطع بگویند که سطح استرس بالا دلیل مبتلا شدن به بیماری های قلبی عروقی است. با این وجود، مطالعات قبلی نشان داده است که سطوح بالای کورتیزول ناشی از تحمل استرس در طولانی مدت می تواند کلسترول خون، تری گلیسیرید، قند خون و فشار خون را افزایش دهد.
"آنیکا روزنگرن" نویسنده این مطالعه و استاد پزشکی در دانشگاه "گوتنبرگ" می گوید: دقیقاً معلوم نیست که چه چیزی سبب افزایش ریسک مبتلا شدن به بیماری های قلبی عروقی در بین افراد متحمل استرس شدید می شود. اما خیلی از فرآیندهای مختلف در بدن، مانند تصلب شرایین و لخته شدن خون، امکان دارد تحت تاثیر قرار گرفتن در معرض استرس باشند.
اگر می خواهیم خطر مبتلا شدن به بیماری های قلبی عروقی را در سطح جهانی کاهش دهیم، باید استرس را بعنوان یکی دیگر از عوامل خطرناک که قابل تغییر است، در نظر بگیریم.
بیماری های قلبی عروقی اصطلاحی برای توضیح انواع بیماری هایی است که بر قلب یا رگ های خونی تاثیر می گذارد، همچون بیماری عروق کرونر قلب(انسداد عروق) که می تواند سبب حملات قلبی، سکته مغزی و غیره شود.
بیماری های قلبی عروقی نخستین علت مرگ و میر در سرتاسر جهان هستند و تخمین زده می شود که سالانه ۱۷.۹ میلیون جان خویش را بر اثر مبتلا شدن به همین بیماری ها از دست می دهند.
این تحقیق جدید بر مبنای داده های جمع آوری شده بین ژانویه ۲۰۰۳ و مارس ۲۰۲۱ برگرفته از مطالعه آینده نگرانه اپیدمیولوژی شهری روستایی(PURE) است.
"PURE" بیشتر از ۲۰۰ هزار شرکت کننده دارد، اما این مطالعه جدید بر روی ۱۱۸ هزار و ۷۰۶ فرد بدون هیچ گونه سابقه بیماری قلبی عروقی متمرکز شده بود.
این افراد در ۲۱ کشور شامل چهار کشور پردرآمد همچون کانادا، سوئد و امارات متحده عربی، ۱۲ کشور با درآمد متوسط از جمله برزیل، لهستان، آفریقای جنوبی و پنج کشور کم درآمد همچون هند، پاکستان و زیمبابوه زندگی می کردند.
گفتنی است که مردم کشورهای بزرگ غربی همچون بریتانیا و ایالات متحده و کشورهای پرجمعیت همچون چین، روسیه و ژاپن به شکل قابل توجهی در این نمونه غایب بودند.
شرکت کنندگان در این مطالعه شامل زن و مرد، ۳۵ تا ۷۰ سال سن داشتند، باآنکه میانگین سنی آنها در زمانی که مطالعه شروع شد، ۵۰ سال بود.
در ابتدا از آنها سؤالاتی در مورد میزان استرس متحمل شده پارسال پرسیده شد که در مقیاسی از صفر (بدون تحمل استرس) تا سه(تحمل استرس شدید) رتبه بندی شدند.
استرس بعنوان احساس عصبی، تحریک پذیر یا اضطراب به علت عواملی در محل کار یا خانه، داشتن مشکلات مالی یا تجربه رویدادهای دشوار و زمان های چالش برانگیز در زندگی تعریف می شود.
چنین رویدادها و زمان هایی شامل طلاق، بیکاری، سوگواری یا بیماری جدی در یکی از اعضای خانواده است.
استرس، فشار عصبی یا فشار روانی در روانشناسی به مفهوم احساس نوعی فشار و تنش عصبی است. تنش و هر محرکی که در انسان، ایجاد تنش کند، استرس زا نامیده می شود. مقدار کمی استرس می تواند دارای فوایدی همچون افزایش تحرک و انگیزه در افراد باشد. این نوع استرس، استرس مثبت نامیده می شود، اما استرس شدید می تواند علاوه بر ایجاد مشکلات و بیماری های روانی مانند افسردگی، سبب ایجاد مشکلات بدنی مانند سردردهای تنشی و افزایش احتمال مبتلا شدن به سرطان، سکته قلبی و سکته مغزی در افراد شود.
عامل ایجاد استرس امکان دارد عاملی درونی یا عاملی محیطی باشد. این عوامل همینطور می تواند در افراد مختلف، متفاوت باشد و عاملی برای فردی ایجاد استرس کند، ولی در فرد دیگر، ایجاد استرس نکند. مشکلات در ارتباط با اقتصاد، کار یا تحصیل، تغییر شغل، نقل مکان به یک شهر جدید، ازدواج، بازی های پرتَنش، مرگ نزدیکان و وجود یک بیماری مهم در خانواده همچون عوامل بیرونی ایجاد فشار عصبی هستند. علایم استرس شامل اضطراب، مشکلات خواب، عرق کردن، از بین رفتن اشتها و مشکل در تمرکز و حافظه است.
از بین شرکت کنندگان در این مطالعه جدید، ۷.۳ درصد از آنها تحت استرس شدید، ۱۸.۴ درصد در معرض استرس متوسط، ۲۹.۴ درصد تحت استرس کم و ۴۴ درصد هم بدون استرس بودند.
افرادی که تحت استرس شدید قرار گرفته بودند، کمی جوان تر بودند و اغلب با عواملی نظیر سیگار کشیدن یا چاقی همراه بودند و بیشتر در کشورهای پردرآمد زندگی می کردند.
این افراد تا ماه مارس ۲۰۲۱ پیگیری شدند که به این مفهوم بود که میانگین دوره پیگیری آنها ۱۰ ساله بود.
در این زمان، ۵۹۳۴ حادثه قلبی عروقی به شکل سکته قلبی، سکته مغزی یا نارسایی قلبی به ثبت رسید.
برای شرکت کنندگانی که استرس بالایی داشتند، خطر مبتلا شدن به یکی از انواع بیماری های قلبی عروقی ۲۲ درصد، حمله قلبی تا ۲۴ درصد و سکته مغزی تا ۳۰ درصد افزوده شد.
به قول محققان، تمایز کلیدی این مطالعه جدید که در مجله JAMA Network Open انتشار یافته است، این است که سطوح استرس در آن پیش از مبتلا شدن به بیماری های قلبی عروقی طبقه بندی شده است، چون که مطالعات قبلی به دنبال تعیین سطح استرس در افرادی بود که قبلاً گرفتار حمله قلبی یا سکته مغزی شده بودند که همین مساله امکان دارد بر پاسخ ها تاثیر گذاشته باشد.
با این وجود، این مطالعه نمی تواند پاسخ دهد که آیا استرس، تاثیر حاد یا مزمن تری دارد یا این که آیا تاثیر آن در میان کشورهای با درآمد و سطح رفاه مختلف، متفاوت می باشد یا خیر.
محدودیت های دیگر در این مطایعه هم شامل سؤالات ساده و تا حدی ذهنی است که از شرکت کنندگان پرسیده می شود و البته این حقیقت که خیلی از کشورهای جهان در برنامه "PURE" گنجانده نشده اند.
چندین مطالعه قبلاً به ارتباط بین استرس و مشکلات قلبی عروقی پرداخته اند، همچون یک مطالعه که در اوایل سالجاری منتشر گردید و نشان داد که سطح بالای هورمون های استرس با خطر مبتلا شدن به فشار خون بالا و حوادث قلبی عروقی مرتبط می باشد. این تحقیق که در ماه سپتامبر در مجله Hypertension انتشار یافت، ۴۰۰ آمریکایی را برای بیشتر از یک دهه دنبال کرده بود.
"کسوکه اینو" سرپرست تیم تحقیق از دانشگاه "کیوتو" در ژاپن اظهار داشت: هورمون های استرس "نورپی نفرین"، "اپی نفرین"، "دوپامین" و "کورتیزول" می توانند با استرس ناشی از رویدادهای زندگی، کار، روابط، امور مالی و موارد دیگر افزایش پیدا کنند.
همینطور دانشمندان دانشکده پزشکی دانشگاه "هاروارد" برای نخستین بار در سال ۲۰۱۷ ادعا کردند که به صورت مستقیم تحمل اضطراب و استرس را با بیماری های قلبی عروقی مرتبط می دانند.
منبع: اسمارت كاور
مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب