در قالب یك طرح كلان رقم خورد؛
صرفه جویی ارزی ۴۰ درصدی با طراحی و ساخت اتوبوس برقی شهری
به گزارش اسمارت کاور، به همت یک شرکت دانش بنیان و در چارچوب طرح کلان طراحی، ساخت و توسعه قوای محرکه الکتریکی اتوبوس برقی شهری، حدود ۴۰ درصد از خروج ارز از کشور جلوگیری می شود.
به گزارش اسمارت کاور به نقل از معاونت علمی، فناوری و اقتصاد دانش بنیان ریاست جمهوری، برقی کردن خودرو ها از چند جهت قابل بررسی و تامل است. از تمام مهمتر، آلودگی هوا است که به خصوص در کلان شهرهایی مثل تهران که عموما منبع آلودگی هوا از منابع متحرک (خودروهای سبک، سنگین و دوچرخ) است، این مهم به یک لزوم بدل می شود. در این راستا، معاونت علمی، فناوری و اقتصاد دانش بنیان ریاست جمهوری هم در چارچوب یک طرح کلان، بحث داخلی سازی و بومی سازی اتوبوس برقی را در دستور کار خود قرار داده است.
وحید اصفهانیان، استاد دانشکده مهندسی مکانیک دانشگاه تهران و مجری این طرح در مورد مزایای استفاده از اتوبوس های برقی اظهار داشت: اتوبوس برقی در قسمت عمده ای از سیکل حرکتی خود در سرعت پایین کار می کند، شتاب گیری متوسط دارد، زمان درجا کار کردن (آیدل) آن بالا است و همینطور زمان قابل توجهی در ابتدا و انتهای خط توقف می کند که زمان مناسبی برای شارژ کردن باتری ها است. در این نوع از اتوبوس ها، ایجاد زیرساخت شارژ شبانه در دپو هم به سادگی میسر است که زمان مناسبی برای شارژ کردن باتری ها می باشد. همینطور اتوبوس فضای مناسبی برای جانمایی قطعات و تجهیزات برقی دارد. ازاین رو، وجود مزیت های فنی، اقتصادی و زیست محیطی، به کارگیری این فناوری در صنعت حمل و نقل را در اولویت قرار می دهد.
وی افزود: شرکت دانشگاهی مدیریت انرژی نوآور افق (مانا) با همکاری پژوهشکده خودرو، سوخت و محیط زیست دانشگاه تهران با عنایت به تجربه ای که در طراحی و نمونه سازی خودرو های برقی و هیبرید الکتریکی داشت، توانست نخستین نمونه تحقیقاتی اتوبوس تحقیقاتی هیبرید برقی را در سال ۱۳۸۹ به اتمام برساند که در نمایشگاه علم و عمل آن سال با حضور رهبر معظم انقلاب اسلامی رونمایی گردید.
به گفته اصفهانیان در دهه ۹۰ شمسی فعالیتهای دانش بنیانی اساسی و گوناگونی در توسعه قطعات گلوگاهی و سیستم های مورد نیاز قوای محرکه خودرو های برقی شروع شد. طراحی و ساخت باتری پک برای اتوبوس برقی ترولی سامانه اتوبوس برقی تهران، باتری پک خودروی دنا پلاس برقی، سیستم مدیریت باتری (BMS)، مجموعه درایو کششی خودرو های سنگین و حمل و نقل ریلی همچون محصولات و اقداماتی هستند که در این حوزه در طول بیشتر از یک دهه توسعه یافتند. در ادامه، سیستم توان کمکی مبدل های مربوطه و واحد توزیع انرژی الکتریکی در سالهای اخیر توسعه یافته است.
رییس پژوهشکده خودرو، سوخت و محیط زیست دانشگاه تهران با اشاره به اینکه در یک اتوبوس برقی برخلاف اتوبوس احتراقی، بیشتر از ۶۰ درصد هزینه اتوبوس متعلق به قوای محرکه الکتریکی است و مابقی آن در ارتباط با سازه و اتاق است، خاطرنشان کرد: در نتیجه اگر سیستم قوای محرکه برقی در کشور توسعه یابد، با عنایت به مختلف بودن شرکتهای اتاق ساز، تولید اتوبوس تمام برقی درون شهری با درصد داخلی سازی قابل قبول دست یافتنی است.
به گفته او، قوای محرکه طراحی و ساخته شده توسط شرکت مانا بر روی اتوبوس لوانتری (LowEntry) صنایع زرین خودرو پیاده سازی شده و به شکل های مختلف شب شارژ، شارژ ترکیبی یا به شکل بردافزا و پلاگین می تواند تولید و ارائه شود.
اصفهانیان با اشاره به اینکه در این پروژه بیشتر از ۷۰ درصد قوای محرکه الکتریکی داخلی سازی و بومی سازی شده است، اضافه کرد: از درایو موتورهای ترکشن استفاده شده در آن تا اینورترهای سیستم توان کمکی، سیستم توزیع انرژی الکتریکی، سیستم مدیریت باتری BMS، سیستم خنک کاری پک های باتری، سیستم های حفاظتی و غیره که همه ساخت داخل و بومی سازی شده است. تابحال نمونه های تحقیقاتی و نمونه معیار مهندسی آن ساخته و تست شده است و تابحال نمونه های تحقیقاتی (AP) و نمونه معیار مهندسی (EP) محصول دانش بنیان اتوبوس برقی شهری ساخته و تست شده است.
وی افزود: نمونه معیار تولید (VP) درحال توسعه و ساخت است که با اتمام آن برای دریافت تاییدیـه نـوع اقدام خواهد شد.
مجری طرح کلان اتوبوس برقی با اشاره به اینکه تولید این محصول در داخل می تواند سبب کاهش حدود ۴۰ درصد از خروج ارز از کشور شده و از واردات محصوﻻت مشابه به شکل CBUجلوگیری به عمل آورد، عنوان کرد: بر مبنای برآوردهای انجام شده ظرفیت تولید اسمی محصول اتوبوس برقـی درونشـهری در فاز تولید نیمه انبوه، ۵۰۰ دستگاه در سال خواهد بود.
اصفهانیان در انتها به مزایای ساخت این محصول اشاره نمود و اظهار داشت: کاهش مصرف سوخت نفت گاز و گاز طﺒیعی، کاهش تولید و انتشار آﻻینده های هوا در کلان شهر های آلوده با تکیه بر آﻻینده های SOx و PM، وجود زیرساخت های تولید و عدم احتیاج به تغییرات شدید در خطوط تولید اتوبوس های احتراقی، سرمایه گذاری قابل قبول و دوره بازگشت سرمایه حدود سه سال، وجود تقاضای موثر از سوی مشتریان همچون شرکت واحد اتوبوسرانی تهران، قیمت تمام شده رقابتی در قیاس با محصوﻻت مشابه اروپایی و چینی و قابلیت صادرات این محصول، تربیت نیروی انسانی متخصص و توانمند، ایجاد اشتغال و کارآفرینی دربخش تولید، سهولت خدمات بعد از فروش به واسطه تولید داخل بودن، ایستگاه های تأمین انرژی، ایجاد بازار برای قطعات و محصوﻻت دانش بنیان تولیـد داخـل و پتانسیل صادرات محصول و درآمدزایی از محل صادرات و توجیه باﻻی آن به علت باﻻبودن نرخ ارز، اهم مزایای این طرح است.
منبع: smartcover.ir
مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب