با قابلیت سنجش میزان رطوبت و دما؛
تبدیل پوشک مستعمل به ایستگاه هواشناسی کوچک!
اسمارت کاور: پژوهشگران با بهره گیری از اجزاء پوشک مستعمل، نانوژنراتور و سنسورهای دمایی و رطوبتی ساختند.
به گزارش اسمارت کاور به نقل از مهر، این ابزار که یک ایستگاه هواشناسی کوچک و خودتوان (Self-Power) است پتانسیل خوبی برای حل مشکل زباله و ساخت سامانه های بی نیاز از باتری دارد.
محققان موسسه فناوری ولارو به رهبری سید عبدال باسیت، دکتر اروکومار چاندراسکار و جرج جاکوب، با استفاده از پوشک مستعمل موفق به ساخت یک ایستگاه هواشناسی کوچک شدند که انرژی مورد نیاز خویش را هم تأمین می کند. در این پروژه که با همکاری محققانی از انگلستان انجام شده، از فناوری نانوژنراتور تریبوالکتریک (TENG) استفاده شده است. این سیستم نظارت بر آب و هوا بدون احتیاج به باتری و با استفاده از انرژی باد کار می کند.
نتایج این پژوهش در چارچوب مقاله ای با عنوان Recycling of Diaper Wastes for a Triboelectric Nanogenerator-Based Weather Station در نشریه iScience به چاپ رسیده است.
در این پروژه از ژل پلیمری سوپرجاذب موجود در پوشک برای تولید نانوژنراتور تریبوالکتریک استفاده شده و از ورق های خشک کننده موجود در پوشک هم برای جذب انرژی باد و تبدیل آن به انرژی مورد نیاز ایستگاه هواشناسی استفاده شده است. این سامانه می تواند سرعت باد، میزان رطوبت و دما را اندازه گیری نماید.
هسته اصلی برداشت انرژی این دستگاه به برهمکنش میان پودر و ورق های خشک کننده وابسته است. این سیستم می تواند انرژی مکانیکی را به انرژی الکتریکی تبدیل کند که این کار با کمک القا الکترواستاتیک و اثر تریبوالکتروفریکشن صورت می گیرد. هنگامی که نانوژنراتور تریبوالکتریک تکان می خورد یا در معرض باد قرار می گیرد، پودرهای SAP به صورت متناوب با سطح ورق های موجود در این سامانه تماس پیدا کرده و جریان الکتریکی سینوسی ایجاد می کنند.
با افزایش تقاضای جهانی برای انرژی های تجدیدپذیر و راهکارهای کارآمد مدیریت پسماند، این پژوهش نشان دهنده پیشرفت کلیدی در هر دو زمینه است. زباله های حاوی پوشک مصرف شده، به صورت معمول یک خطر قابل توجه برای محیط زیست است که از راه نانوژنراتور تریبوالکتریک میتوان آنها را به یک ابزار کارآمد تبدیل نمود.
این ایستگاه هواشناسی خودتوان، که بدون باتری های خارجی کار می کند، جایگزین سازگار با محیط زیست برای دستگاههای معمولی است. این پروژه امکان استفاده مجدد از زباله ها را برای کاربردهای پیشرفته نشان داده است و به توسعه فناوری نانو و انرژی پایدار کمک می نماید.
محققان معتقدند که این نوآوری از پتانسیل بسیار خوبی برای استقرار در دنیای واقعی، بخصوص در مناطقی که با چالش های دفع زباله روبرو هستند برخوردار می باشد. با ادغام مواد بازیافت شده با فناوری نانو، این کار روشی مقیاس پذیر و تأثیرگذار را برای رسیدگی به موضوعات زیست محیطی و در رابطه با انرژی نشان داده است. این فناوری در راه ثبت پتنت قرار دارد.
منبع: اسمارت كاور
مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب