ربات های نواری که می توانند زخم معده را درمان کنند
اسمارت کاور: پژوهشگران چینی، ربات هایی به شکل نوار ابداع نموده اند که می توانند به بدن وارد شوند و به درمان مشکلاتی مانند زخم معده بپردازند.
به گزارش اسمارت کاور به نقل از ایسنا و به نقل از نیو ساینتیست، ربات های تولید شده از نوار چسبنده و نوعی پودر می توانند تحت هدایت یک میدان مغناطیسی، شکل های مختلفی به خود بگیرند. آنها ممکنست روزی بتوانند به درون کامپیوتر ها بخزند تا مدارهای شکسته را تعمیر کنند یا حتی به معده انسان وارد شوند تا برچسب های درمانی را روی زخم معده قرار دهند.
ربات های نرمی که باتری، موتور یا تجهیزات الکترونیکی ندارند و از فاصله دور توسط نور یا آهن ربا تغذیه و کنترل می شوند، یک زمینه تحقیقاتی محبوب هستند اما موانعی نیز وجود دارند که قبل از به کارگیری ربات ها در زمینه های عملی باید بر آنها غلبه کرد. همچون این موانع می توان نیاز به پروسه تولید ارزان را نام برد.
"ژانگ لی"(Zhang Li)، پژوهشگر "دانشگاه چینی هنگ کنگ"(CUHK) و همکارانش، در پژوهش خود دریافتند که یک ربات کنترل شده با آهن ربا را می توان به آسانی و با هزینه کم و تنها با بهره گیری از نوار چسبی که موم غیرچسبنده با الگوی خاصی روی آن چاپ شده است، ابداع کرد. هنگامی که پودر حاوی ریزذرات نئودیمیم-آهن-بور مغناطیسی روی نوار چسب ریخته می شود، به قسمت های در معرض دید می چسبد اما به روکش مومی که کمی شبیه یک شابلون است، نمی چسبد. سپس، موم در محلول اتیل استات حل می شود تا یک ربات مغناطیسی باقی بماند که بصورت دقیقی شکل گرفته است.
لی اظهار داشت: این پروسه می تواند به آسانی خودکارسازی شود و ربات های کوچک را در نهایت می توان در رول های بلندی چاپ کرد؛ درست مانند روزنامه هایی که از ماشین چاپ بیرون می آیند.
لی و گروهش در آزمایش ها، ربات های چسبنده ای را با شکل های مختلف و در عرض یک سانتی متر ساختند که هندسه آنها باتوجه به حضور و جهت میدان مغناطیسی تغییر می کند. تعدادی از ربات ها توانستند در آب یا در امتداد سطوح صاف حرکت کنند و یکی از ربات ها نیز توانست در آزمایشگاه، روی سطح بافت معده خوک بخزد و قبل از این که از چسب جدا شود، یک برچسب درمانی کوچک را روی زخم معده قرار دهد.
لی افزود: این دستگاهها را می توان در آینده برای دارورسانی یا انجام دادن اقدامات پزشکی ساده، در معده یا روده مورد استفاده قرار داد. می توان ربات را در مقیاس کوچک ساخت تا هنگامی که به یک حفره بزرگ می رسد، باز شود. این کار، بسیار شبیه یک ماهواره است که صفحات خورشیدی آن بعد از پرتاب به فضا باز می شوند. بنابراین، برای اینکه بتوان ربات را قورت داد، باید اندازه بسیار کوچکی داشته باشد.
وی ادامه داد: با این وجود، موانعی وجود دارند که باید قبل از آزمایشات بالینی، بر آنها غلبه کرد. اولین مورد، ایمنی است برای اینکه ما هم اکنون از آهن ربایی بسیار قوی به نام آهن ربای نئودیمیم-آهن-بور استفاده می نماییم. این آهن ربا در حقیقت آنقدر هم امن نیست و به صورتی برای سلول ها سمی است.
این پژوهش، در مجله "Science Advances" به چاپ رسید.
منبع: smartcover.ir
مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب