دانشمندان تغییرات دمایی نپتون را ثبت کردند
به گزارش اسمارت کاور دانشمندان بعد از چندین سال تحقیق درباره جو نپتون، موفق به ثبت تغییرات شگفت انگیزی در دمای نپتون شده اند.
به گزارش اسمارت کاور به نقل از ایسنا و به نقل از تی ای، یک گروه بین المللی از ستاره شناسان از تلسکوپ های زمینی همچون تلسکوپ وی ال تی رصدخانه جنوبی اروپا(ESO’s VLT) برای ردیابی دمای جو نپتون در یک دوره ۱۷ ساله بهره برده اند. دانشمندان با بررسی داده های این تلسکوپ ها شاهد کاهش اعجاب انگیز دمای جهانی نپتون بعد از گرم شدن چشم گیر بخش قطب جنوبی آن بودند.
دکتر "مایکل رومن"(Michael Roman) استاد فوق دکتری دانشگاه لستر بریتانیا و نویسنده اصلی این مطالعه اظهار داشت: این تغییر غیرمنتظره بود. از آنجاییکه نپتون را در اوایل تابستان جنوبی آن رصد می کردیم، انتظار داشتیم دمای نپتون به آرامی گرم تر شود، نه سردتر.
نپتون همانند زمین همانطور که به دور خورشید می چرخد، چند فصل را تجربه می کند. با این وجود، یک فصل نپتون حدود ۴۰ سال طول می کشد و یک سال نپتونی معادل ۱۶۵ سال زمینی است.
از سال ۲۰۰۵ در نیمکره جنوبی نپتون، تابستان بوده است و ازاین رو ستاره شناسان مشتاق بودند ببینند که دمای هوا بعد از انقلاب تابستانی جنوبی چگونه تغییر می کند. طی این دوره ۱۷ ساله ستاره شناسان حدود 100 تصویر حرارتی فروسرخ از نپتون ثبت کردند تا روندهای کلی دمای سیاره را با جزئیات بیشتری نسبت به قبل کنار هم بگذارند و آنها را بررسی نمایند.
این داده ها نشان داد که به رغم آغاز تابستان جنوبی، بخش اعظمی از این سیاره در طول دو دهه گذشته به تدریج سرد شده است. میانگین دمای جهانی نپتون بین سالهای ۲۰۰۳ تا ۲۰۱۸ به میزان هشت درجه سانتیگراد کم شده است.
سپس اخترشناسان از کشف گرم شدن چشم گیر قطب جنوبی نپتون در دو سال آخر رصدهای خود شگفت زده شدند، زمانی که دما بین سالهای ۲۰۱۸ تا ۲۰۲۰ به سرعت ۱۱ درجه سانتی گراد بالا رفته بود. باآنکه گردباد گرم قطبی نپتون سال هاست که شناخته شده است، چنین گردباد قطبی سریع قبلا هیچگاه در این سیاره دیده نشده است. گردباد قطبی یا تاوه قطبی، توده ای بسیار بزرگ از هوای خیلی سرد است که در طول زمستان بر منطقه قطبی سوار است.
"گلن اورتون"(Glenn Orton) یکی از نویسندگان این مطالعه و دانشمند ارشد آزمایشگاه پیشرانش جت ناسا اظهار داشت: داده های ما کمتر از نیمی از فصل نپتون را پوشش می دهد، ازاین رو هیچ فردی انتظار نداشت که تغییرات بزرگ و سریعی را ببیند.
در این مطالعه دانشمندان با بهره گیری از دوربین های حرارتی که با اندازه گیری نور فروسرخ ساطع شده از اجرام نجومی کار می کنند، دمای نپتون را اندازه گیری کردند.
محققان طی این مطالعه و به منظور انجام یک تجزیه و تحلیل کلی، تمام تصاویر موجود از نپتون را که در دو دهه گذشته توسط تلسکوپ های زمینی جمع آوری شده بود، با یکدگیر ترکیب کردند. آنها نور فروسرخ ساطع شده از لایه ای از جو نپتون به نام استراتوسفر را بررسی کردند. این یافته ها به محققان اجازه داد تا تصویری از دمای نپتون و تغییرات آن در بخشی از تابستان جنوبی آن تهیه کنند.
از آنجاییکه نپتون حدودا ۴.۵ میلیارد کیلومتر دورتر است و بسیار سرد است، میانگین دمای سیاره به حدود منفی ۲۲۰ درجه سانتی گراد می رسد که اندازه گیری دمای آن از زمین کار آسانی نیست.
حدود یک سوم از کل تصاویر توسط ابزار "تصویرگر و دستگاه طیف سنج مادون قرمز میانی"(VISIR) تلسکوپ وی ال تی ثبت شده است. این تلسکوپ به سبب اندازه آینه و ارتفاع، وضوح و کیفیت داده بسیار بالایی دارد و واضح ترین تصاویر از نپتون را عرضه می دهد. محققان این مطالعه همینطور از داده های تلسکوپ فضایی اسپیتزر ناسا و تصاویر گرفته شده با تلسکوپ جنوبی جمنای در شیلی و همینطور تلسکوپ سوبارو، تلسکوپ کک و تلسکوپ جمنای شمالی استفاده کردند.
از آنجاییکه تغییرات دمایی نپتون بسیار غیرمنتظره بود، اخترشناسان هنوز نمی دانند چه چیزی می تواند سبب این تغییرات شده باشد. آنها می توانند به سبب تغییرات در شیمی استراتوسفر نپتون یا الگوهای تصادفی آب و هوا یا حتی چرخه خورشیدی باشند. مشاهدات بیشتری در سال های آتی برای کشف علل این نوسانات مورد نیاز خواهد بود. تلسکوپ های زمینی مانند تلسکوپ بسیار بزرگ اروپایی می توانند تغییرات دما را با جزئیات بیشتری ببینند، در حالیکه تلسکوپ فضایی جیمز وب نقشه های جدید بی سابقه ای از شیمی و دمای جو نپتون عرضه خواهد نمود.
۲۵ دسامبر ۲۰۲۱، ناسا تلسکوپ قدرتمندی معروف به "جیمز وب" را که اغلب بعنوان جانشین "هابل" از آن یاد می شود، پرتاب کرد. "وب" اغلب بعنوان جانشین یا جایگزین "هابل" توصیف می شود، اما به رغم تعداد انگشت شماری مشکل در طول این سال ها، ابزارهای علمی "هابل" همچنان قوی هستند. نمی توان گفت "وب" جایگزین "هابل" خواهد شد، چون که "هابل" همچنان درحال رصد کیهان است و ناسا امیدوار است تا چند سال دیگر، احیانا تا دهه ۲۰۳۰ هم بتواند از آن استفاده نماید. هابل می تواند نورهای محدوده طول موج حدود ۲۰۰ نانومتر(nm) تا ۲.۴ میکرون را ببیند، در حالیکه برد وب از حدود ۶۰۰ نانومتر تا ۲۸ میکرون است. گفتنی است وب گرچه برای کاوش در طیف نور مادون قرمز طراحی شده، اما همچنان قادر خواهد بود قسمت قرمز/نارنجی طیف نور مرئی را هم ببیند.
منبع: smartcover.ir
مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب